čumil
Checo editar
čumil | |
pronunciación (AFI) | /t͡ʃumɪl/ |
Etimología editar
Derivado de čumět ("quedarse mirando bobaliconamente").
Sustantivo masculino animado editar
Caso | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo | čumil | čumili, čumilové |
Genitivo | čumila | čumilů |
Dativo | čumilovi, čumilu | čumilům |
Acusativo | čumila | čumily |
Vocativo | čumile | čumili, čumilové |
Locativo | čumilovi, čumilu | čumilech |
Instrumental | čumilem | čumily |
- 1
- Mirón, fisgón, espectador.
- Uso: coloquial.
- Sinónimos: divák, kibic, přihlížející, zevloun.