Francés antiguo editar

cumpaignun
pronunciación falta agregar

Etimología editar

Del latín tardío compāniōnem.

Sustantivo masculino editar

Singular Plural
Nominativo cumpaignuns
cumpaignun
Oblicuo cumpaignun cumpaignuns
1
Grafía alternativa de compaignon.
  • Uso: anglonormando.

Referencias y notas editar