editum
Latín editar
editum | |
clásico (AFI) | [ˈɛd̪ɪt̪ʊ̃ˑ] |
eclesiástico (AFI) | [ˈɛːd̪it̪um] |
rima | e.di.tum |
Etimología 1 editar
neutro del participio perfecto pasivo de ēdō, -ere ("expulsar").1
Sustantivo neutro editar
2.ª declinación (-um)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | ēditum | ēdita |
Vocativo | ēditum | ēdita |
Acusativo | ēditum | ēdita |
Genitivo | ēditī | ēditōrum |
Dativo | ēditō | ēditīs |
Ablativo | ēditō | ēditīs |
- 1
- Comando, orden, decreto.1
- 2
- Acción, hazaña.1
- 3
- Como sustantivación de ēditus ("alto"): posición (espacial) elevada.1
Forma flexiva editar
Forma verbal editar
Forma de participio editar
- 2
- Nominativo singular neutro de ēditus, participio perfecto pasivo de ēdō2.
- 3
- Acusativo singular neutro de ēditus.
- 4
- Vocativo singular neutro de ēditus.
- 5
- Acusativo singular masculino de ēditus.
Forma sustantiva editar
- 6
- Forma del acusativo singular de ēditus2 ("excremento").