escoñetarse

Español

escoñetarse
pronunciación (AFI)	[es.ko.ɲeˈt̪aɾ.se]
silabación	es-co-ñe-tar-se
acentuación	llana
longitud silábica	pentasílaba
rima	aɾ.se

Etimología

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Verbo pronominal

1

Escoñetar (uso pronominal de ...)

Conjugación

Flexión de escoñetarse primera conjugación, pronominal, regular

Formas no personales
	Simples			Compuestas
Infinitivo	escoñetarse			haberse escoñetado
Gerundio	escoñetándose (o escoñetando)			habiéndose escoñetado
Participio	escoñetado
Formas personales
número:	singular			plural
persona:	primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
Modo indicativo	yo	tú vos	él / ella usted1	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ellos / ellas ustedes1
Tiempos simples
Presente	me escoñeto	te escoñetastú te escoñetásvos	se escoñeta	nos escoñetamos	os escoñetáis	se escoñetan
Pretérito imperfecto  o  Copretérito (Andrés Bello)	me escoñetaba	te escoñetabas	se escoñetaba	nos escoñetábamos	os escoñetabais	se escoñetaban
Pretérito indefinido  o  Pretérito (Perfecto simple)	me escoñeté	te escoñetaste	se escoñetó	nos escoñetamos	os escoñetasteis	se escoñetaron
Futuro	me escoñetaré	te escoñetarás	se escoñetará	nos escoñetaremos	os escoñetaréis	se escoñetarán
Condicional  o  Pospretérito	me escoñetaría	te escoñetarías	se escoñetaría	nos escoñetaríamos	os escoñetaríais	se escoñetarían
Tiempos compuestos
Pretérito perfecto  o  Antepresente	me he escoñetado	te has escoñetado	se ha escoñetado	nos hemos escoñetado	os habéis escoñetado	se han escoñetado
Pretérito pluscuamperfecto  o  Antecopretérito	me había escoñetado	te habías escoñetado	se había escoñetado	nos habíamos escoñetado	os habíais escoñetado	se habían escoñetado
Pretérito anterior  o  Antepretérito  (poco usado)	me hube escoñetado	te hubiste escoñetado	se hubo escoñetado	nos hubimos escoñetado	os hubisteis escoñetado	se hubieron escoñetado
Futuro perfecto  o  Antefuturo	me habré escoñetado	te habrás escoñetado	se habrá escoñetado	nos habremos escoñetado	os habréis escoñetado	se habrán escoñetado
Condicional perfecto  o  Antepospretérito	me habría escoñetado	te habrías escoñetado	se habría escoñetado	nos habríamos escoñetado	os habríais escoñetado	se habrían escoñetado
Modo subjuntivo	yo	tú vos2	él / ella usted1	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ellos / ellas ustedes1
Tiempos simples
Presente	me escoñete	te escoñetestú te escoñetésvos2	se escoñete	nos escoñetemos	os escoñetéis	se escoñeten
Pretérito imperfecto  o  Pretérito	me escoñetara	te escoñetaras	se escoñetara	nos escoñetáramos	os escoñetarais	se escoñetaran
	me escoñetase	te escoñetases	se escoñetase	nos escoñetásemos	os escoñetaseis	se escoñetasen
Futuro   (en desuso)	me escoñetare	te escoñetares	se escoñetare	nos escoñetáremos	os escoñetareis	se escoñetaren
Tiempos compuestos
Pretérito perfecto  o  Antepresente	me haya escoñetado	te hayastú escoñetado te hayásvos2 escoñetado	se haya escoñetado	nos hayamos escoñetado	os hayáis escoñetado	se hayan escoñetado
Pretérito pluscuamperfecto  o  Antepretérito	me hubiera escoñetado	te hubieras escoñetado	se hubiera escoñetado	nos hubiéramos escoñetado	os hubierais escoñetado	se hubieran escoñetado
	me hubiese escoñetado	te hubieses escoñetado	se hubiese escoñetado	nos hubiésemos escoñetado	os hubieseis escoñetado	se hubiesen escoñetado
Futuro  o  Antefuturo   (en desuso)	me hubiere escoñetado	te hubieres escoñetado	se hubiere escoñetado	nos hubiéremos escoñetado	os hubiereis escoñetado	se hubieren escoñetado
Modo imperativo		tú vos	usted1	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ustedes1
Afirmativo		escoñétatetú escoñetatevos	escoñétese	escoñetémonos	escoñetaos	escoñétense
Negativo		Se emplea el presente del modo subjuntivo
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú».

Traducciones

Traducciones