fi
Español editar
fi | |
pronunciación (AFI) | [fi] |
silabación | fi |
acentuación | monosílaba |
longitud silábica | monosílaba |
rima | i |
Etimología editar
Del latín phi ("fi"), y este del griego antiguo φῖ (phĩ).
Sustantivo femenino editar
Singular | Plural |
---|---|
fi | fis |
- 1 Tipografía
- Vigésima primera letra del alfabeto griego (Φ, φ), que se convierte en ph en el alfabeto latino y en f y también en ph en las lenguas derivadas del latín.
Véase también editar
- Wikipedia tiene un artículo sobre fi.
- Alfabeto griego:
Letra | Αα | Ββ | Γγ | Δδ | Εε | Ζζ | Ηη | Θθ | Ιι | Κκ | Λλ | Μμ |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nombre | Alfa | Beta | Gamma | Delta | Épsilon | Dseta/Zeta | Eta | Zeta/Theta | Iota | Kappa/Cappa | Lambda | Mi |
Letra | Νν | Ξξ | Οο | Ππϖ | Ρρ | Σσς | Ττ | Υυ | Φφ | Χχ | Ψψ | Ωω |
Nombre | Ni | Xi | Ómicron | Pi | Ro/Rho | Sigma | Tau | Ípsilon | Fi | Ji | Psi | Omega |
Traducciones editar
Borgoñón editar
fi | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculino editar
- 1
- Hijo.
Información adicional editar
Catalán editar
fi | |
pronunciación (AFI) | [fi] |
acentuación | monosílaba |
longitud silábica | monosílaba |
rima | i |
Etimología 1 editar
Sustantivo femenino editar
Singular | Plural |
---|---|
fi | fins |
- 1
- Fin.
Etimología 2 editar
Del francés antiguo fin y del provenzal antiguo fin, y estos del latín fīnītum.
Adjetivo editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | fi | fins |
Femenino | fina | finas |
- 2
- Fino.
- 3
- Suave.
- 4
- Afilado, filoso o puntiagudo.
Etimología 3 editar
Sustantivo femenino editar
Singular | Plural |
---|---|
fi | fis |
- 5 Tipografía
- Fi.
Locuciones editar
Véase también editar
Criollo haitiano editar
fi | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Sustantivo editar
- 1
- Chica.
- 2
- Hija.
Francés editar
fi | |
París (AFI) | [fi] ⓘ |
homófonos | fie, fient, fies, fis, fit, fît, phi |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Interjección editar
Locuciones editar
Información adicional editar
- Anagrama: if.
Francés antiguo editar
fi | |
pronunciación | falta agregar |
grafías alternativas | fit, fy |
Etimología editar
Del latín fidum.
Adjetivo editar
Friulano editar
fi | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
fi | fis |
Galés editar
fi | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
De la declinación *me del protoindoeuropeo *éǵ.
Pronombre personal editar
Gallego editar
fi | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Sustantivo masculino editar
- 1 Tipografía
- Fi.
Véase también editar
Istriorrumano editar
fi | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Verbo intransitivo editar
- 1
- Ser.
Ladino editar
fi | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Sustantivo masculino editar
- 1
- Hijo.
Latín editar
fi | |
clásico (AFI) | [fɪ] |
eclesiástico (AFI) | [fiː] |
rima | i |
Forma verbal editar
- 1
- Segunda persona del singular (tu) del presente pasivo del imperativo de faciō.
Interjección editar
- Ejemplo: Fi, fi fetet!
Información adicional editar
Portugués editar
fi | |
pronunciación (AFI) | [fi] |
grafías alternativas | phi2 |
Etimología editar
Sustantivo masculino editar
Singular y plural |
---|
fi |
- 1 Tipografía
- Fi.
Véase también editar
Romanche editar
fi | |
pronunciación | falta agregar |
variantes | fia3, fiac4, fieu5, fiug6, fö7 |
Etimología editar
Del latín focum.
Sustantivo masculino editar
Rumano editar
fi | |
pronunciación (AFI) | [fi] |
grafías alternativas | фи |
Etimología editar
Del latín *fui y *fire.8 El latín *essere proporciona los tiempos presente e imperfectivo.
Verbo intransitivo editar
- 1
- Ser.
Verbo auxiliar editar
- 3
- Ser.
Conjugación editar
Formas no personales | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Infinitivo | Largo | fire | ||||
Gerundio | Presente | fiind | |||||
Participio | Pasado | fost | |||||
Compuestas | Infinitivo | Presente | a fi | ||||
Pasado | a fi fost | ||||||
número: | singular | plural | |||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera | |
Modo indicativo | eu | tu | el / ea | noi | voi | ei / ele | |
Tiempos simples | |||||||
Presente | sunt | ești | ește / e | suntem | sunteți | sunt | |
Pretérito imperfecto o Copretérito | eram | erai | era | eram | erați | erau | |
Pretérito indefinido o Pretérito | fusei / fui | fuseși / fuși | fuse / fu | fuserăm / furăm | fuserăți / furăți | fuseră / fură | |
Pretérito perfecto o Antepresente | fusesem | fuseseși | fusese | fuseserăm | fuseserăți | fuseseră | |
Tiempos compuestos | |||||||
Perfect compus | am fost | ai fost | a fost | am fost | ați fost | au fost | |
Futuro | I | voi fi | vei fi | va fi | vom fi | veți fi | vor fi |
II | voi fi fost | vei fi fost | va fi fost | vom fi fost | veți fi fost | vor fi fost | |
Futuro popular | I | o să fiu | o să fii | o să fie | o să fim | o să fiți | o să fie |
II | am să fi fost | ai să fi fost | a să fi fost | am să fi fost | ați să fi fost | au să fi fost | |
III | oi fi | îi fi | a fi | om fi | îți fi | or fi | |
Modo condicional | eu | tu | el | noi | voi | ei | |
Tiempos compuestos | |||||||
Presente | aș fi | ai fi | ar fi | am fi | ați fi | ar fi | |
Perfecto | aș fi fost | ai fi fost | ar fi fost | am fi fost | ați fi fost | ar fi fost | |
Modo subjuntivo | eu | tu | el / ea | noi | voi | ei / ele | |
Tiempos simples | |||||||
Presente | să fiu | să fii | să fie | să fim | să fiți | să fie | |
Tiempos compuestos | |||||||
Perfecto | fi fost | fi fost | fi fost | fi fost | fi fost | fi fost | |
Modo imperativo | eu | tu | el / ea | noi | voi | ei / ele | |
Afirmativo | fii | fiți | |||||
Negativo | nu fi | nu fiți |
Información adicional editar
Suajili editar
fi | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Preposición editar
- 1
- En.
Valón editar
fi | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1 editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo masculino editar
Etimología 2 editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo