fortuito
Español editar
fortuito | |
pronunciación (AFI) | [foɾˈtwi.to] |
silabación | for-tui-to1 |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | i.to |
Etimología editar
Del latín fortuitus, y este de fors, "azar", a su vez de ferre, "acarrear", en última instancia del protoindoeuropeo *bhrtis-
Adjetivo editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | fortuito | fortuitos |
Femenino | fortuita | fortuitas |
- 1
- Que sucede por azar y sin designio previo
- Uso: formal
- Sinónimos: accidental, aleatorio, inesperado.
- Antónimos: intencional, preparado, previsto.
Locuciones editar
Traducciones editar
|
Portugués editar
fortuito | |
brasilero (AFI) | [foh.tʊˈi.tu] (normal) [fohˈtwi.tu] (rápido) |
carioca (AFI) | [foχ.tʊˈi.tu] (normal) [foχˈtwi.tu] (rápido) |
paulista (AFI) | [foɾ.tʊˈi.tu] (normal) [foɾˈtwi.tu] (rápido) |
gaúcho (AFI) | [foɻ.tʊˈi.to] (normal) [foɻˈtwi.to] (rápido) |
europeo (AFI) | [fuɾˈtwi.tu] |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | i.tu |
Etimología editar
Del latín fortuitus, y este de fors, "azar", a su vez de ferre, "acarrear", en última instancia del protoindoeuropeo *bhrtis-
Adjetivo editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | fortuito | fortuitos |
Femenino | fortuita | fortuitas |
- 1
- Fortuito
Referencias y notas editar
- ↑ Desde 1999 se recomienda considerar siempre diptongo, a efectos de acentuación gráfica, la combinación entre vocales cerradas “átonas” (/iu/, /ui/), o entre vocales cerradas con vocales abiertas ambas “átonas” (/ua/, /ei/, /io/, etc.). Esta recomendación se transforma en prescripción a partir de la reforma ortográfica de 2010, por lo que muchas palabras que se podían escribir con hiato deberán escribirse en diptongo. No obstante, esto no implica una proscripción en la pronunciación. Más información.