ignotior
Latín editar
ignōtior | |
clásico (AFI) | [ɪŋˈnoː.tɪ.ɔr] |
rima | o.ti.or |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo editar
3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | ignōtior | ignōtius | ignōtiōrēs | ignōtiōra |
Vocativo | ignōtior | ignōtius | ignōtiōrēs | ignōtiōra |
Acusativo | ignōtiōrem | ignōtius | ignōtiōrēs | ignōtiōra |
Genitivo | ignōtiōris | ignōtiōris | ignōtiōrum | ignōtiōrum |
Dativo | ignōtiōrī | ignōtiōrī | ignōtiōribus | ignōtiōribus |
Ablativo | ignōtiōre | ignōtiōre | ignōtiōribus | ignōtiōribus |
- 1
- Comparativo de ignōtus.