infirmitas
Latín editar
īnfirmitās | |
clásico (AFI) | [ĩːˈfɪr.mɪ.taːs] [ɪnˈfɪr.mɪ.taːs] |
rima | ir.mi.tas |
Etimología editar
De īnfirmus ("frágil") y el sufijo tās, y aquel del prefijo in-2 y firmus ("fuerte", "durable").1
Sustantivo femenino editar
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | īnfirmitās | īnfirmitātēs |
Vocativo | īnfirmitās | īnfirmitātēs |
Acusativo | īnfirmitātem | īnfirmitātēs |
Genitivo | īnfirmitātis | īnfirmitātum |
Dativo | īnfirmitātī | īnfirmitātibus |
Ablativo | īnfirmitāte | īnfirmitātibus |
- 1
- Debilidad, fragilidad (de salud).
Referencias y notas editar
- ↑ Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press