nacionalidades
Español editar
nacionalidades | |
seseante (AFI) | [na.sjo.na.liˈð̞a.ð̞es] |
no seseante (AFI) | [na.θjo.na.liˈð̞a.ð̞es] |
silabación | na-cio-na-li-da-des1 |
acentuación | llana |
longitud silábica | hexasílaba |
rima | a.des |
Forma sustantiva editar
- 1
- Forma del plural de nacionalidad
Gallego editar
nacionalidades | |
pronunciación | falta agregar |
Forma sustantiva editar
- 1
- Forma del plural de nacionalidade: "nacionalidades".
Portugués editar
nacionalidades | |
brasilero (AFI) | [na.sɪ.o.na.liˈda.d͡ʒis] (normal) [na.sjo.na.liˈda.d͡ʒis] (rápido) |
carioca (AFI) | [na.sɪ.o.na.liˈda.d͡ʒiʃ] (normal) [na.sjo.na.liˈda.d͡ʒiʃ] (rápido) |
gaúcho (AFI) | [na.sɪ.o.na.liˈda.des] (normal) [na.sjo.na.liˈda.des] (rápido) |
europeo (AFI) | [nɐ.sju.nɐ.liˈða.ðɨʃ] |
acentuación | llana |
longitud silábica | heptasílaba |
rima | a.d͡ʒis |
Forma sustantiva editar
- 1
- Forma del plural de nacionalidade: "nacionalidades".
Referencias y notas editar
- ↑ Desde 1999 se recomienda considerar siempre diptongo, a efectos de acentuación gráfica, la combinación entre vocales cerradas “átonas” (/iu/, /ui/), o entre vocales cerradas con vocales abiertas ambas “átonas” (/ua/, /ei/, /io/, etc.). Esta recomendación se transforma en prescripción a partir de la reforma ortográfica de 2010, por lo que muchas palabras que se podían escribir con hiato deberán escribirse en diptongo. No obstante, esto no implica una proscripción en la pronunciación. Más información.