vinum
Latín editar
vinum | |
pronunciación (AFI) | /ˈwiː.num/ |
rima | u̯i.num |
Audio (restituta)
Etimología editar
Del protoindoeuropeo *wóinom1, en última instancia de la raíz *weih₃-, "retorcer". Compárese el griego antiguo οἶνος (oĩnos), el eólico ϝοίνος (woínos), el licio oino, el armenio antiguo գինի (gini) (moderno գինի (gini)), el albanés verë o el hitita 𒃾𒄿𒈾- (wiyana-)
Sustantivo neutro editar
2.ª declinación (-um)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | vinum | vina |
Vocativo | vinum | vina |
Acusativo | vinum | vina |
Genitivo | vinī | vinōrum |
Dativo | vinō | vinīs |
Ablativo | vinō | vinīs |
- 1
- Vino
Información adicional editar
|
Referencias y notas editar
- ↑ Mallory, J. P. & Adams, Douglas Q. (2006) The Oxford introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European world. Oxford: OUP, p. 166. ISBN 9780199287918