łabędź

Polaco

łabędź
pronunciación (AFI)	/ˈwa.bɛɲt͡ɕ/
silabación	ła-będź
longitud silábica	bisílaba
rima	abɛɲt͡ɕ

łabędź 1. cisne (mudo)

łabędź 1. cisne (trompetero)

Etimología

De la raíz proto-indoeuropea *albho- (blanco) y el formante -d- para nombres de animales. (J. Pokorny)

Sustantivo masculino

	Nominativo	Genitivo	Dativo	Acusativo	Instrumental	Locativo	Vocativo
Singular	ła·będź [ˈʋa.bε̃ʥ]	ła·bę·dzia [ʋa.ˈbε̃.ʥa]	ła·bę·dzio·wi [ʋa.bε̃.ˈʥɔ.vi]	ła·bę·dzia [ʋa.ˈbε̃.ʥa]	ła·bę·dziem [ʋa.ˈbε̃.ʥɛm]	ła·bę·dziu [ʋa.ˈbε̃.ʥu]	ła·bę·dziu [ʋa.ˈbε̃.ʥu]
Plural	ła·bę·dzie [ʋa.ˈbε̃.ʥε]	ła·będzi [ˈʋa.bε̃ʥi]	ła·bę·dziom [ʋa.ˈbε̃.ʥɔm]	ła·bę·dzie [ʋa.ˈbε̃.ʥε]	ła·bę·dzia·mi [ʋa.bε̃.ˈʥa.mi]	ła·bę·dziach [ʋa.ˈbε̃.ʥax]	ła·bę·dzie [ʋa.ˈbε̃.ʥε]

1 Zoología

Cisne