Bruno
Bruno | |
pronunciación (AFI) | [ˈbɾu.no] |
silabación | Bru - no |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
homófonos | bruno |
rima | u.no |
Etimología
editarDel alemán Bruno.
Sustantivo propio
editar- 1
- Nombre de pila de varón.
Véase también
editarTraducciones
editarBruno | |
pronunciación (AFI) | [ˈbruːno] |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo propio
editar- 1
- Nombre de pila de varón, equivalente del español Bruno.
Checo
editarBruno | |
pronunciación (AFI) | [ˈbrʊnɔ] ⓘ |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo propio
editar- 1
- Nombre de pila de varón, equivalente del español Bruno.
Danés
editarBruno | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo propio
editar- 1
- Nombre de pila de varón, equivalente del español Bruno.
Bruno | |
pronunciación (AFI) | [bʁy.no] |
rima | o |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo propio
editar- 1
- Nombre de pila de varón, equivalente del español Bruno.
Bruno | |
pronunciación (AFI) | [ˈbrʊnɔ] |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo propio
editar- 1
- Nombre de pila de varón, equivalente del español Bruno.
- 2
- Apellido italiano.