Latín editar

blancus
pronunciación (AFI) [ˈblaŋ.kus]
rima an.kus

Etimología editar

Del protogermánico *blank, y este de *blangkaz, "brillante", a su vez del protoindoeuropeo *bhleg-, "brillar".

Adjetivo editar

1 Colores
Blanco.12
  • Uso: medieval
  • Sinónimo: albus.
  • Ejemplos:
"Cuduntur etiam blancas 1/2 maravedis valentes; cuduntur numi 2 blancarum, 3 blancarum, item quartas quae 4 maravedis valet". Barits, Adamus Adalbertus (2009 [1792]) Statistica Europae [1]

Referencias y notas editar

  1. Du Cange, Carolus du Fresne; Carpenter, D. P.; & Henschel, G. A. L. (1883‑1887 [1678]). "blancus". En: Glossarium mediae et infimae latinitatis. Niort : L. Favre, ed. aumentada
  2. Niermeyer, J. F. (1976) Mediae Latinitatis lexicon minus: Abbreviationes et index fontium. A Medieval Latin — French/English Dictionary. Leiden: Brill, p. 210. ISBN 90-04-04794-8