efficiens
Latín
efficiēns
- efficiens: [ ɛfˈfɪ.kɪ.ẽːs ] o [ ɛfˈfɪ.kɪ.ɛns ] (latín clásico, AFI)
Participio presente de efficiō, -ere ("fabricar", "hacer", etc.), y este de ex y faciō, -ere ("hacer").
Forma verbal editar
3.ª declinación (de una terminación)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |||
Nominativo | efficiēns | efficiēns | efficientēs | efficientia | ||
Vocativo | efficiēns | efficiēns | efficientēs | efficientia | ||
Acusativo | efficientem | efficiēns | efficientēs efficientīs |
efficientia | ||
Genitivo | efficientis | efficientis | efficientium | efficientium | ||
Dativo | efficientī | efficientī | efficientibus | efficientibus | ||
Ablativo | efficiente1 | efficiente1 | efficientibus | efficientibus | ||
1 También puede ser efficientī (como adjetivo) |
- 1
- Participio presente activo de efficiō.