habilitas
Español editar
habilitas | |
pronunciación (AFI) | [a.β̞iˈli.t̪as] |
silabación | ha-bi-li-tas |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | i.tas |
Forma verbal editar
- 1
- Segunda persona del singular (tú) del presente de indicativo de habilitar.
Latín editar
habilitās | |
clásico (AFI) | [haˈbɪ.lɪ.taːs] |
rima | i.li.tas |
Etimología editar
De habilis ("hábil") y el sufijo tās, y aquel de habeō, -ēre ("tener") y el sufijo -ilis1.1
Sustantivo femenino editar
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | habilitās | habilitātēs |
Vocativo | habilitās | habilitātēs |
Acusativo | habilitātem | habilitātēs |
Genitivo | habilitātis | habilitātum |
Dativo | habilitātī | habilitātibus |
Ablativo | habilitāte | habilitātibus |