interpretatio
Latín editar
interpretātiō | |
clásico (AFI) | [ɪnˌtɛr.prɛˈtaː.tɪ.oː] |
rima | a.ti.o |
Etimología editar
De interpretor, -ārī ("explicar", "interpretar") y el sufijo tiō, verbalización de interpres ("intermediario").1
Sustantivo femenino editar
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | interpretātiō | interpretātiōnēs |
Vocativo | interpretātiō | interpretātiōnēs |
Acusativo | interpretātiōnem | interpretātiōnēs |
Genitivo | interpretātiōnis | interpretātiōnum |
Dativo | interpretātiōnī | interpretātiōnibus |
Ablativo | interpretātiōne | interpretātiōnibus |
- 2 Retórica
- La explicación de una palabra con otra de significado similar, el uso de sinónimos.1
- 4
- Significado, sentido.
- Uso: dícese de palabras o expresiones.1
- 5
- Traducción.1