kargañ
Bretón editar
kargañ | |
pronunciación (AFI) | /ˈkar.ɡã/ |
variantes | kargiñ |
Etimología editar
Verbo transitivo editar
Mutación | lema |
---|---|
Radical |
kargañ |
Suave |
gargañ |
Aspirada |
c'hargañ |
.
- 1
- Cargar.
Conjugación editar
Formas no personales | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | kargañ | |||||||
Participio presente |
o kargañ | |||||||
Participio pasado | karget | |||||||
Formas personales | ||||||||
número | singular | plural | pasiva | |||||
persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
Modo indicativo | ||||||||
Presente | kargan | kargez | karg | karg | kargomp | kargit | kargont | karger |
Pretérito imperfecto | kargen | karges | karge | karge | kargemp | kargec'h | kargent | karged |
Pretérito perfecto | kargis | kargjout | kargas | kargas | kargjomp | kargjoc'h | kargjont | kargjod |
Futuro | kargin | kargi | kargo | kargo | kargimp | kargot | kargint | kargor |
Modo condicional | ||||||||
Presente | kargfen | kargfes | kargfe | kargfe | kargfemp | kargfec'h | kargfent | kargfed |
Pretérito | kargjen | kargjes | kargje | kargje | kargjemp | kargjec'h | kargjent | kargjed |
Modo imperativo | ||||||||
Presente | karg | karget | karget | kargomp | kargit | kargent | ||
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo |
Información adicional editar
Referencias y notas editar
- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).