rumen
Español editar
rumen | |
pronunciación (AFI) | [ˈru.men] |
silabación | ru-men |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | u.men |
Etimología editar
Del latín rumen ("garganta")
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
rumen | rúmenes |
Véase también editar
Traducciones editar
Francés editar
rumen | |
pronunciación (AFI) | [ʁy.mɑ̃] |
rima | ɑ̃ |
Etimología editar
Del latín rumen ("garganta")
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
rumen | rumens |
- 1
- Rumen
Inglés editar
rumen | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Del latín rumen ("garganta")
Sustantivo editar
Singular | Plural |
---|---|
rumen | rumens |
- 1
- Rumen
Latín editar
rumen | |
pronunciación (AFI) | [ˈruː.men] |
rima | u.men |
Etimología editar
De ruma, y esta de origen incierto
Sustantivo neutro editar
3.ª declinación (n consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | rumen | rumina |
Vocativo | rumen | rumina |
Acusativo | rumen | rumina |
Genitivo | ruminis | ruminum |
Dativo | ruminī | ruminibus |
Ablativo | rumine | ruminibus |
Serbocroata editar
rumen | |
pronunciación (AFI) | /rǔ.men/ |
Etimología editar
Del protoeslavo *ruměnъ
Adjetivo editar
Sustantivo femenino editar
- 3
- Condición de rosado
- Ámbito: serbio