tapiz
Español editar
tapiz | |
seseante (AFI) | [t̪aˈpis] |
no seseante (AFI) | [t̪aˈpiθ] |
silabación | ta-piz |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | is |
Etimología editar
Del francés antiguo tapiz, y este del latín vulgar *tappetium, del latín tapētem, y este del griego bizantino ταπήτιον (tapḗtion), y este del griego antiguo τάπης (tápēs).
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
tapiz | tapices |
- 1
- Paño grande, tejido de lana o seda, y algunas veces de oro y plata, en el que se copian cuadros de historia, países u otras cosas, y sirve para abrigo y adorno, cubriendo las paredes.1
- 2
- Alfombra.
Locuciones editar
Traducciones editar
|
Vasco editar
tapiz | |
pronunciación | falta agregar |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | tapiz | tapiza | tapizak |
Ergativo | tapizek | tapizak | tapizek |
Dativo | tapizi | tapizari | tapizei |
Genitivo | tapizen | tapizaren | tapizen |
Comitativo | tapizekin | tapizarekin | tapizekin |
Benefactivo | tapizentzat | tapizarentzat | tapizentzat |
Causativo | tapizengatik | tapizarengatik | tapizengatik |
Instrumental | tapizez | tapizaz | tapizez |
Inesivo | tapizetan | tapizan | tapizetan |
Separativo | tapizetako | tapizeko | tapizetako |
Adlativo | tapizetara | tapizera | tapizetara |
Adl. extremo | tapizetaraino | tapizeraino | tapizetaraino |
Ac. adlativo | tapizetarantz | tapizerantz | tapizetarantz |
Adverbial | tapizetarako | tapizerako | tapizetarako |
Ablativo | tapizetatik | tapizetik | tapizetatik |
Partitivo | tapizik | - |
-
|
Prolativo | tapiztzat | - |
-
|
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado editar
Véase también editar
Referencias y notas editar
- ↑ VV. AA. (1914). «tapiz», en Real Academia Española: Diccionario de la lengua castellana, decimocuarta edición, Madrid: Sucesores de Hernando, pág. 970.