apaizgai
apaizgai | |
pronunciación (AFI) | [a.ˈpais̻.gai] |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
editarIndefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | apaizgai | apaizgaia | apaizgaiak |
Ergativo | apaizgaik | apaizgaiak | apaizgaiek |
Dativo | apaizgairi | apaizgaiari | apaizgaiei |
Genitivo | apaizgairen | apaizgaiaren | apaizgaien |
Comitativo | apaizgairekin | apaizgaiarekin | apaizgaiekin |
Benefactivo | apaizgairentzat | apaizgaiarentzat | apaizgaientzat |
Instrumental | apaizgaiz | apaizgaiaz | apaizgaiez |
Inesivo | apaizgairengan | apaizgaiarengan | apaizgaiengan |
Adlativo | apaizgairengana | apaizgaiarengana | apaizgaiengana |
Adl. extremo | apaizgairenganaino | apaizgaiarenganaino | apaizgaienganaino |
Ac. adlativo | apaizgairenganantz | apaizgaiarenganantz | apaizgaienganantz |
Adverbial | apaizgairenganako | apaizgaiarenganako | apaizgaienganako |
Ablativo | apaizgairengandik | apaizgaiarengandik | apaizgaiengandik |
Partitivo | apaizgairik | - |
-
|
Prolativo | apaizgaitzat | - |
-
|
- 1
- Persona que está preparándose para ser sacerdote: seminarista.
- Sinónimo: abadegai.