arrantza
arrantza | |
pronunciación (AFI) | [a.rãn.t͡s̻a] ⓘ ⓘ |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | arrantza | arrantza | arrantzak |
Ergativo | arrantza | arrantza | arrantzek |
Dativo | arrantzari | arrantzari | arrantzei |
Genitivo | arrantzaren | arrantzaren | arrantzen |
Comitativo | arrantzarekin | arrantzarekin | arrantzekin |
Benefactivo | arrantzarentzat | arrantzarentzat | arrantzentzat |
Causativo | arrantzarengatik | arrantzarengatik | arrantzengatik |
Instrumental | arrantzaz | arrantzaz | arrantzez |
Inesivo | arrantzatan | arrantzan | arrantzetan |
Separativo | arrantzatako | arrantzako | arrantzetako |
Adlativo | arrantzatara | arrantzara | arrantzetara |
Adl. extremo | arrantzataraino | arrantzaraino | arrantzetaraino |
Ac. adlativo | arrantzatarantz | arrantzarantz | arrantzetarantz |
Adverbial | arrantzatarako | arrantzarako | arrantzetarako |
Ablativo | arrantzatatik | arrantzatik | arrantzetatik |
Partitivo | arrantzarik | - |
-
|
Prolativo | arrantzatzat | - |
-
|
Etimología
editarDe arrain ("pez") y el sufijo -tza.
Sustantivo inanimado
editar- 1 Economía
- Pesca.