atenuarse
Español
editaratenuarse | |
pronunciación (AFI) | [a.teˈnwaɾ .se] |
silabación | a-te-nuar-se[1] |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | aɾ.se |
Etimología
editarDe atenuar con el pronombre reflexivo átono.
Verbo pronominal
editar- 1
- Ver reducida o disminuida la propia fuerza, efecto, potencia o intensidad. Quedar más tenue o menos intenso.
- Relacionados: aminorarse, deblitarse.
Conjugación
editarFormas no personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | |||||
Infinitivo | atenuarse | haberse atenuado | ||||
Gerundio | atenuándose (o atenuando) | habiéndose atenuado | ||||
Participio | atenuado | |||||
Formas personales | ||||||
número: | singular | plural | ||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me atenúo | te atenúastú te atenuásvos |
se atenúa | nos atenuamos | os atenuáis | se atenúan |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me atenuaba | te atenuabas | se atenuaba | nos atenuábamos | os atenuabais | se atenuaban |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me atenué | te atenuaste | se atenuó | nos atenuamos | os atenuasteis | se atenuaron |
Futuro | me atenuaré | te atenuarás | se atenuará | nos atenuaremos | os atenuaréis | se atenuarán |
Condicional o Pospretérito | me atenuaría | te atenuarías | se atenuaría | nos atenuaríamos | os atenuaríais | se atenuarían |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me he atenuado | te has atenuado | se ha atenuado | nos hemos atenuado | os habéis atenuado | se han atenuado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había atenuado | te habías atenuado | se había atenuado | nos habíamos atenuado | os habíais atenuado | se habían atenuado |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube atenuado | te hubiste atenuado | se hubo atenuado | nos hubimos atenuado | os hubisteis atenuado | se hubieron atenuado |
Futuro perfecto o Antefuturo | me habré atenuado | te habrás atenuado | se habrá atenuado | nos habremos atenuado | os habréis atenuado | se habrán atenuado |
Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría atenuado | te habrías atenuado | se habría atenuado | nos habríamos atenuado | os habríais atenuado | se habrían atenuado |
Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me atenúe | te atenúestú te atenuésvos2 |
se atenúe | nos atenuemos | os atenuéis | se atenúen |
Pretérito imperfecto o Pretérito | me atenuara | te atenuaras | se atenuara | nos atenuáramos | os atenuarais | se atenuaran |
me atenuase | te atenuases | se atenuase | nos atenuásemos | os atenuaseis | se atenuasen | |
Futuro (en desuso) | me atenuare | te atenuares | se atenuare | nos atenuáremos | os atenuareis | se atenuaren |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me haya atenuado | te hayastú atenuado te hayásvos2 atenuado |
se haya atenuado | nos hayamos atenuado | os hayáis atenuado | se hayan atenuado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera atenuado | te hubieras atenuado | se hubiera atenuado | nos hubiéramos atenuado | os hubierais atenuado | se hubieran atenuado |
me hubiese atenuado | te hubieses atenuado | se hubiese atenuado | nos hubiésemos atenuado | os hubieseis atenuado | se hubiesen atenuado | |
Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere atenuado | te hubieres atenuado | se hubiere atenuado | nos hubiéremos atenuado | os hubiereis atenuado | se hubieren atenuado |
Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
Afirmativo | atenúatetú atenuatevos |
atenúese | atenuémonos | atenuaos | atenúense | |
Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo
| |||||
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». | ||||||
Las formas alteradas por el hiato en la raíz se señalan en negrita. |
Información adicional
editar- Derivación: tenue, tenuidad, tenuísimo, atenuar, atenuación, atenuado, atenuador, atenuante, extenuar, extenuación, extenuado, extenuante, extenuativo.
Traducciones
editarReferencias y notas
editar- ↑ Desde 1999 se recomienda considerar siempre diptongo, a efectos de acentuación gráfica, la combinación entre vocales cerradas “átonas” (/iu/, /ui/), o entre vocales cerradas con vocales abiertas ambas “átonas” (/ua/, /ei/, /io/, etc.). Esta recomendación se transforma en prescripción a partir de la reforma ortográfica de 2010, por lo que muchas palabras que se podían escribir con hiato deberán escribirse en diptongo. No obstante, esto no implica una proscripción en la pronunciación. Más información.