bizikleta
bizikleta | |
pronunciación (AFI) | [bi.s̻i.kle̞.t̪a] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | bizikleta | bizikleta | bizikletak |
Ergativo | bizikleta | bizikleta | bizikletek |
Dativo | bizikletari | bizikletari | bizikletei |
Genitivo | bizikletaren | bizikletaren | bizikleten |
Comitativo | bizikletarekin | bizikletarekin | bizikletekin |
Benefactivo | bizikletarentzat | bizikletarentzat | bizikletentzat |
Causativo | bizikletarengatik | bizikletarengatik | bizikletengatik |
Instrumental | bizikletaz | bizikletaz | bizikletez |
Inesivo | bizikletatan | bizikletan | bizikletetan |
Separativo | bizikletatako | bizikletako | bizikletetako |
Adlativo | bizikletatara | bizikletara | bizikletetara |
Adl. extremo | bizikletataraino | bizikletaraino | bizikletetaraino |
Ac. adlativo | bizikletatarantz | bizikletarantz | bizikletetarantz |
Adverbial | bizikletatarako | bizikletarako | bizikletetarako |
Ablativo | bizikletatatik | bizikletatik | bizikletetatik |
Partitivo | bizikletarik | - |
-
|
Prolativo | bizikletatzat | - |
-
|
Etimología
editarDel español bicicleta.
Sustantivo inanimado
editarForma sustantiva
editar- 2
- Forma del absolutivo definido singular de bizikleta.
- 3
- Forma del ergativo indefinido de bizikleta.
- 4
- Forma del ergativo definido singular de bizikleta.