Del protoitálico *kaid-e/o-, y este del protoindoeuropeo *keh₂id-/*kh₂eid- ("cortar, talar").[1] Compárese el armenio antiguo խայթ (xaytʿ, "picar"), el albanés qeth ("afeitar"), el alemán antiguo heia ("martillo de madera").[1]
presente activo caedō, presente infinitivo caedere, perfecto activo cecīdī, supino caesum
- 1
- Cortar o talar.
- 2
- Batir o golpear.
- 3
- Matar.
- 4
- Derrotar (decisivamente).
Flexión de caedōtercera conjugación, perfecto con reduplicación
| indicativo
|
singular
|
plural
|
| primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
| activo
|
presente
|
caedō
|
caedis
|
caedit
|
caedimus
|
caeditis
|
caedunt
|
| imperfecto
|
caedēbam
|
caedēbās
|
caedēbat
|
caedēbāmus
|
caedēbātis
|
caedēbant
|
| futuro
|
caedam
|
caedēs
|
caedet
|
caedēmus
|
caedētis
|
caedent
|
| perfecto
|
cecīdī
|
cecīdistī
|
cecīdit
|
cecīdimus
|
cecīdistis
|
cecīdērunt,
cecīdēre
|
| pluscuamperfecto
|
cecīderam
|
cecīderās
|
cecīderat
|
cecīderāmus
|
cecīderātis
|
cecīderant
|
| futuro perfecto
|
cecīderō
|
cecīderis
|
cecīderit
|
cecīderimus
|
cecīderitis
|
cecīderint
|
| pasivo
|
presente
|
caedor
|
caederis,
caedere
|
caeditur
|
caedimur
|
caediminī
|
caeduntur
|
| imperfecto
|
caedēbar
|
caedēbāris,
caedēbāre
|
caedēbātur
|
caedēbāmur
|
caedēbāminī
|
caedēbantur
|
| futuro
|
caedar
|
caedēris,
caedēre
|
caedētur
|
caedēmur
|
caedēminī
|
caedentur
|
| perfecto
|
caesus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
| pluscuamperfecto
|
caesus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
| futuro perfecto
|
caesus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
| subjuntivo
|
singular
|
plural
|
| primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
| activo
|
presente
|
caedam
|
caedās
|
caedat
|
caedāmus
|
caedātis
|
caedant
|
| imperfecto
|
caederem
|
caederēs
|
caederet
|
caederēmus
|
caederētis
|
caederent
|
| perfecto
|
cecīderim
|
cecīderīs
|
cecīderit
|
cecīderīmus
|
cecīderītis
|
cecīderint
|
| pluscuamperfecto
|
cecīdissem
|
cecīdissēs
|
cecīdisset
|
cecīdissēmus
|
cecīdissētis
|
cecīdissent
|
| pasivo
|
presente
|
caedar
|
caedāris,
caedāre
|
caedātur
|
caedāmur
|
caedāminī
|
caedantur
|
| imperfecto
|
caederer
|
caederēris,
caederēre
|
caederētur
|
caederēmur
|
caederēminī
|
caederentur
|
| perfecto
|
caesus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
| pluscuamperfecto
|
caesus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
| imperativos
|
activo
|
pasivo
|
presente
(2ª persona)
|
futuro
(2ª persona)
|
futuro
(3ª persona)
|
presente
(2ª persona)
|
futuro
(2ª persona)
|
futuro
(3ª persona)
|
|
|
singular
|
caede
|
caeditō
|
caeditō
|
caedere
|
caeditor
|
caeditor
|
| plural
|
caedite
|
caeditōte
|
caeduntō
|
caediminī
|
—
|
caeduntor
|
|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
| infinitivos
|
caedere
|
cecīdisse
|
caesūrus -a,-um esse
|
caedī
|
caesus -a,-um esse
|
caesum īrī
|
| participios
|
caedēns
(caedentis)
|
—
|
caesūrus -a,-um
|
—
|
caesus -a,-um
|
—
|
|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
| acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
| caedendum
|
caedendī
|
caedendō
|
caedendus -a,-um
|
caesum
|
caesū
|
- Derivados: abscido, accido, caedes, caeduus, caelum, caementum, caesa, caesim, caesio, caesor, caespes, caesum, caesura, caesus, circumcido, concido, decido, discido, excido, incido, intercido, occido, percido, praecido, precido, recido, succido, transcido
- ↑ 1,0 1,1 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Páginas 79-80. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.
