Irlandés editar

cluin
pronunciación (AFI) [kl̪ˠɪnʲ]

Etimología editar

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Verbo transitivo editar

1
Oír.

Conjugación editar

cluin
primera conjugación
Formas no personales
Sustantivo verbal cluinstin
Adjetivo verbal cluinte
Formas personales
persona singular plural pasiva
autónoma
1.ª 2.ª 3.ª 1.ª 2.ª 3.ª
indicativo
Presente cluinim cluineann tú
cluinir1
cluineann sé, sí cluinimid cluineann sibh cluineann siad
cluinid1
cluintear
Pretérito chuala
-1
chuala
chualais1
chuala sé, sí chualamar chuala sibh
chualabhar1
chuala siad
chualadar1
chualathas
Pretérito imperfecto chluininn chluinteá chluineadh sé, sí chluinimis chluineadh sibh chluinidís chluintí
Futuro cluinfidh mé
cluinfead1
cluinfidh tú
cluinfir1
cluinfidh sé, sí cluinfimid
cluinfeam1
cluinfidh sibh cluinfidh siad
cluinfid1
cluinfear
Condicional chluinfinn chluinfeá chluinfeadh sé, sí chluinfimis chluinfeadh sibh chluinfidís chluinfí
subjuntivo
Presente cluine mé
cluinead1
cluine tú
cluinir1
cluine sé, sí cluinimid cluine sibh cluine siad
cluinid1
cluintear
Pretérito cluininn cluinteá cluineadh sé, sí cluinimis cluineadh sibh cluinidís cluintí
Imperativo cluinim cluin cluineadh sé, sí cluinimis cluinigí cluinidís cluintear
1 dialectal

Referencias y notas editar