coribante
coribante | |
pronunciación (AFI) | [ko.ɾiˈβ̞an̪.t̪e] |
silabación | co-ri-ban-te |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | an.te |
Etimología
editarDel latín corybantis, del griego antiguo κορύβας (korúbas).
Sustantivo masculino
editarVéase también
editarTraducciones
editarTraducciones [▲▼]
Referencias y notas
editar- ↑ «coribante» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Calpe. 15.ª ed, Madrid, 1925.