correctus

Latín

corrēctus
clásico (AFI)	[kɔrˈreːk.tʊs]
variantes	conrēctus
rima	ek.tus

Etimología

De corrigō, -ere ("enderezar") y el sufijo -tus₄.

Adjetivo

Comparación
Comparativo:	corrēctior
Superlativo:	māxime corrēctus

*corrēctus, corrēcta, corrēctum*
	Singular			Plural
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
	Masculino	Femenino	Neutro	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	corrēctus	corrēcta	corrēctum	corrēctī	corrēctae	corrēcta
Vocativo	corrēcte	corrēcta	corrēctum	corrēctī	corrēctae	corrēcta
Acusativo	corrēctum	corrēctam	corrēctum	corrēctōs	corrēctās	corrēcta
Genitivo	corrēctī	corrēctae	corrēctī	corrēctōrum	corrēctārum	corrēctōrum
Dativo	corrēctō	corrēctae	corrēctō	corrēctīs	corrēctīs	corrēctīs
Ablativo	corrēctō	corrēctā	corrēctō	corrēctīs	corrēctīs	corrēctīs

1

Dicho de una persona: que cambió (para bien), mejorado, reformado (con respecto a su carácter, sus hábitos, etc.).^[1]

Uso: poco usado

Forma flexiva

Forma verbal

*corrēctus, corrēcta, corrēctum*
	Singular			Plural
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
	Masculino	Femenino	Neutro	Masculino	Femenino	Neutro
Nominativo	corrēctus	corrēcta	corrēctum	corrēctī	corrēctae	corrēcta
Vocativo	corrēcte	corrēcta	corrēctum	corrēctī	corrēctae	corrēcta
Acusativo	corrēctum	corrēctam	corrēctum	corrēctōs	corrēctās	corrēcta
Genitivo	corrēctī	corrēctae	corrēctī	corrēctōrum	corrēctārum	corrēctōrum
Dativo	corrēctō	corrēctae	corrēctō	corrēctīs	corrēctīs	corrēctīs
Ablativo	corrēctō	corrēctā	corrēctō	corrēctīs	corrēctīs	corrēctīs

1: Participio perfecto pasivo de corrigō.

Referencias y notas

↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.

Obtenido de «https://es.wiktionary.org/w/index.php?title=correctus&oldid=4367199»