dastamen
dastamen | |
pronunciación (AFI) | [d̪as̺.t̪a.mẽ̞n] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | dastamen | dastamena | dastamenak |
Ergativo | dastamenek | dastamenak | dastamenek |
Dativo | dastameni | dastamenari | dastamenei |
Genitivo | dastamenen | dastamenaren | dastamenen |
Comitativo | dastamenekin | dastamenarekin | dastamenekin |
Benefactivo | dastamenentzat | dastamenarentzat | dastamenentzat |
Causativo | dastamenengatik | dastamenarengatik | dastamenengatik |
Instrumental | dastamenez | dastamenaz | dastamenez |
Inesivo | dastamenetan | dastamenan | dastamenetan |
Separativo | dastamenetako | dastameneko | dastamenetako |
Adlativo | dastamenetara | dastamenera | dastamenetara |
Adl. extremo | dastamenetaraino | dastameneraino | dastamenetaraino |
Ac. adlativo | dastamenetarantz | dastamenerantz | dastamenetarantz |
Adverbial | dastamenetarako | dastamenerako | dastamenetarako |
Ablativo | dastamenetatik | dastamenetik | dastamenetatik |
Partitivo | dastamenik | - |
-
|
Prolativo | dastamentzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
editar- 1
- Gusto.