deitura
| deitura | |
| pronunciación (AFI) | [d̪e̞i̯.t̪u.ɾa] |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | deitura | deitura | deiturak |
| Ergativo | deitura | deitura | deiturek |
| Dativo | deiturari | deiturari | deiturei |
| Genitivo | deituraren | deituraren | deituren |
| Comitativo | deiturarekin | deiturarekin | deiturekin |
| Benefactivo | deiturarentzat | deiturarentzat | deiturentzat |
| Causativo | deiturarengatik | deiturarengatik | deiturengatik |
| Instrumental | deituraz | deituraz | deiturez |
| Inesivo | deituratan | deituran | deituretan |
| Separativo | deituratako | deiturako | deituretako |
| Adlativo | deituratara | deiturara | deituretara |
| Adl. extremo | deiturataraino | deituraraino | deituretaraino |
| Ac. adlativo | deituratarantz | deiturarantz | deituretarantz |
| Adverbial | deituratarako | deiturarako | deituretarako |
| Ablativo | deituratatik | deituratik | deituretatik |
| Partitivo | deiturarik | - |
-
|
| Prolativo | deituratzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
