egoitza
| egoitza | |
| pronunciación (AFI) | [e̞.ɣ̞o̞i̯.t͡s̻a] |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | egoitza | egoitza | egoitzak |
| Ergativo | egoitza | egoitza | egoitzek |
| Dativo | egoitzari | egoitzari | egoitzei |
| Genitivo | egoitzaren | egoitzaren | egoitzen |
| Comitativo | egoitzarekin | egoitzarekin | egoitzekin |
| Benefactivo | egoitzarentzat | egoitzarentzat | egoitzentzat |
| Causativo | egoitzarengatik | egoitzarengatik | egoitzengatik |
| Instrumental | egoitzaz | egoitzaz | egoitzez |
| Inesivo | egoitzatan | egoitzan | egoitzetan |
| Separativo | egoitzatako | egoitzako | egoitzetako |
| Adlativo | egoitzatara | egoitzara | egoitzetara |
| Adl. extremo | egoitzataraino | egoitzaraino | egoitzetaraino |
| Ac. adlativo | egoitzatarantz | egoitzarantz | egoitzetarantz |
| Adverbial | egoitzatarako | egoitzarako | egoitzetarako |
| Ablativo | egoitzatatik | egoitzatik | egoitzetatik |
| Partitivo | egoitzarik | - |
-
|
| Prolativo | egoitzatzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
editar- 1
- Sede