eritasun
eritasun | |
pronunciación (AFI) | [e̞.ɾi.t̪a.s̺ũn] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | eritasun | eritasuna | eritasunak |
Ergativo | eritasunek | eritasunak | eritasunek |
Dativo | eritasuni | eritasunari | eritasunei |
Genitivo | eritasunen | eritasunaren | eritasunen |
Comitativo | eritasunekin | eritasunarekin | eritasunekin |
Benefactivo | eritasunentzat | eritasunarentzat | eritasunentzat |
Causativo | eritasunengatik | eritasunarengatik | eritasunengatik |
Instrumental | eritasunez | eritasunaz | eritasunez |
Inesivo | eritasunetan | eritasunan | eritasunetan |
Separativo | eritasunetako | eritasuneko | eritasunetako |
Adlativo | eritasunetara | eritasunera | eritasunetara |
Adl. extremo | eritasunetaraino | eritasuneraino | eritasunetaraino |
Ac. adlativo | eritasunetarantz | eritasunerantz | eritasunetarantz |
Adverbial | eritasunetarako | eritasunerako | eritasunetarako |
Ablativo | eritasunetatik | eritasunetik | eritasunetatik |
Partitivo | eritasunik | - |
-
|
Prolativo | eritasuntzat | - |
-
|
Etimología
editarCompuesto de eri ("enfermo") y tasun ("cualidad").
Sustantivo inanimado
editar- 1
- Enfermedad
- Sinónimo: gaixotasun