erreminta
erreminta | |
pronunciación (AFI) | [e̞.re̞.mĩn̪.t̪a] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | erreminta | erreminta | erremintak |
Ergativo | erreminta | erreminta | erremintek |
Dativo | erremintari | erremintari | erremintei |
Genitivo | erremintaren | erremintaren | erreminten |
Comitativo | erremintarekin | erremintarekin | erremintekin |
Benefactivo | erremintarentzat | erremintarentzat | erremintentzat |
Causativo | erremintarengatik | erremintarengatik | erremintengatik |
Instrumental | erremintaz | erremintaz | erremintez |
Inesivo | erremintatan | erremintan | erremintetan |
Separativo | erremintatako | erremintako | erremintetako |
Adlativo | erremintatara | erremintara | erremintetara |
Adl. extremo | erremintataraino | erremintaraino | erremintetaraino |
Ac. adlativo | erremintatarantz | erremintarantz | erremintetarantz |
Adverbial | erremintatarako | erremintarako | erremintetarako |
Ablativo | erremintatatik | erremintatik | erremintetatik |
Partitivo | erremintarik | - |
-
|
Prolativo | erremintatzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo