eskuma
eskuma | |
pronunciación (AFI) | [es̺.ˈku.ma] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | eskuma | eskuma | eskumak |
Ergativo | eskumak | eskumak | eskumek |
Dativo | eskumari | eskumari | eskumei |
Genitivo | eskumaren | eskumaren | eskumen |
Comitativo | eskumarekin | eskumarekin | eskumekin |
Benefactivo | eskumarentzat | eskumarentzat | eskumentzat |
Causativo | eskumarengatik | eskumarengatik | eskumengatik |
Instrumental | eskumaz | eskumaz | eskumez |
Inesivo | eskumatan | eskuman | eskumetan |
Separativo | eskumatako | eskumako | eskumetako |
Adlativo | eskumatara | eskumara | eskumetara |
Adl. extremo | eskumataraino | eskumaraino | eskumetaraino |
Ac. adlativo | eskumatarantz | eskumarantz | eskumetarantz |
Adverbial | eskumatarako | eskumarako | eskumetarako |
Ablativo | eskumatatik | eskumatik | eskumetatik |
Partitivo | eskumarik | - |
-
|
Prolativo | eskumatzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo