exentarse
Español editar
exentarse | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Verbo pronominal editar
- 1
- Exentar (uso pronominal de ...)
Conjugación editar
Formas no personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | |||||
Infinitivo | exentarse | haberse exentado | ||||
Gerundio | exentándose (o exentando) | habiéndose exentado | ||||
Participio | exentado | |||||
Formas personales | ||||||
número: | singular | plural | ||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me exento | te exentastú te exentásvos |
se exenta | nos exentamos | os exentáis | se exentan |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me exentaba | te exentabas | se exentaba | nos exentábamos | os exentabais | se exentaban |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me exenté | te exentaste | se exentó | nos exentamos | os exentasteis | se exentaron |
Futuro | me exentaré | te exentarás | se exentará | nos exentaremos | os exentaréis | se exentarán |
Condicional o Pospretérito | me exentaría | te exentarías | se exentaría | nos exentaríamos | os exentaríais | se exentarían |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me he exentado | te has exentado | se ha exentado | nos hemos exentado | os habéis exentado | se han exentado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había exentado | te habías exentado | se había exentado | nos habíamos exentado | os habíais exentado | se habían exentado |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube exentado | te hubiste exentado | se hubo exentado | nos hubimos exentado | os hubisteis exentado | se hubieron exentado |
Futuro perfecto o Antefuturo | me habré exentado | te habrás exentado | se habrá exentado | nos habremos exentado | os habréis exentado | se habrán exentado |
Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría exentado | te habrías exentado | se habría exentado | nos habríamos exentado | os habríais exentado | se habrían exentado |
Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me exente | te exentestú te exentésvos2 |
se exente | nos exentemos | os exentéis | se exenten |
Pretérito imperfecto o Pretérito | me exentara | te exentaras | se exentara | nos exentáramos | os exentarais | se exentaran |
me exentase | te exentases | se exentase | nos exentásemos | os exentaseis | se exentasen | |
Futuro (en desuso) | me exentare | te exentares | se exentare | nos exentáremos | os exentareis | se exentaren |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me haya exentado | te hayastú exentado te hayásvos2 exentado |
se haya exentado | nos hayamos exentado | os hayáis exentado | se hayan exentado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera exentado | te hubieras exentado | se hubiera exentado | nos hubiéramos exentado | os hubierais exentado | se hubieran exentado |
me hubiese exentado | te hubieses exentado | se hubiese exentado | nos hubiésemos exentado | os hubieseis exentado | se hubiesen exentado | |
Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere exentado | te hubieres exentado | se hubiere exentado | nos hubiéremos exentado | os hubiereis exentado | se hubieren exentado |
Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
Afirmativo | exéntatetú exentatevos |
exéntese | exentémonos | exentaos | exéntense | |
Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo
| |||||
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». |
Traducciones editar
Traducciones