fada
Asturiano
editarfada | |
pronunciación (AFI) | [ˈfa.ð̞a] |
silabación | fa-da |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | a.da |
Etimología 1
editarfada | |
pronunciación (AFI) | [fa.da] ⓘ |
homófonos | fadas, fadât |
rima | a |
Etimología 1
editarDel occitano fadatz, y este del provenzal antiguo fat.
Adjetivo
editarSingular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | fada | fadas |
Femenino | fadate | fadates |
- 1
- Loco.
- Ámbito: Occitania.
- Sinónimo: [[véase el tesauro.#Español|véase el tesauro.]]
Sustantivo masculino
editarSingular | Plural |
---|---|
fada | fadas |
- 2
- Loco.
- Ámbito: Occitania.
- Sinónimo: [[véase el tesauro.#Español|véase el tesauro.]]
Locuciones
editarlocuciones [▲▼]
Forma flexiva
editarForma verbal
editar- 1
- Tercera persona del singular del pretérito perfecto simple de indicativo de fader.
Galaicoportugués
editarGaélico escocés
editarGallego
editarJudeoespañol
editarOccitano
editarfada | |
pronunciación (AFI) | [ˈfa.do] |
pronunciación (AFI) | ['faðo] |
grafías alternativas | hada[1] |
Etimología 1
editarfada | |
brasilero (AFI) | [ˈfa.dɐ] |
gaúcho (AFI) | [ˈfa.da] |
europeo (AFI) | [ˈfa.ðɐ] |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | a.dɐ |
Etimología 1
editarForma flexiva
editarForma verbal
editar- 1
- Tercera persona del singular del presente de indicativo de fadar.
- 2
- Segunda persona del singular del presente del imperativo de fadar.
Provenzal antiguo
editarReferencias y notas
editar- ↑ Gascón