Catalán editar

 futur
Pronunciación (AFI):  Si puedes, ¡incorpórala!

Etimología editar

Del latín futurus.

Sustantivo masculino editar

Singular Plural
futur futurs
1
Futuro, porvenir

No vull saber-ho i faig el meu camí // sota el dit invisible del destí, // insegur del futur inescrutable
Arús, Joan (1976). Fantasiant, amor a mi descobre....

2 Lingüística.
Futuro (tiempo verbal).

Adjetivo editar

Singular Plural
Masculino futur futurs
Femenino futura futures
3
Futuro

2. Només es realitzarà el casament amb el lliure i ple consentiment dels futurs esposos
(1948) Declaració Universal dels Drets Humans.

Véase también editar

Referencias y notas editar