guruin
| guruin | |
| pronunciación (AFI) | [ɡu.ɾũĩ̯n] |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | guruin | guruina | guruinak |
| Ergativo | guruinek | guruinak | guruinek |
| Dativo | guruini | guruinari | guruinei |
| Genitivo | guruinen | guruinaren | guruinen |
| Comitativo | guruinekin | guruinarekin | guruinekin |
| Benefactivo | guruinentzat | guruinarentzat | guruinentzat |
| Causativo | guruinengatik | guruinarengatik | guruinengatik |
| Instrumental | guruinez | guruinaz | guruinez |
| Inesivo | guruinetan | guruinan | guruinetan |
| Separativo | guruinetako | guruineko | guruinetako |
| Adlativo | guruinetara | guruinera | guruinetara |
| Adl. extremo | guruinetaraino | guruineraino | guruinetaraino |
| Ac. adlativo | guruinetarantz | guruinerantz | guruinetarantz |
| Adverbial | guruinetarako | guruinerako | guruinetarako |
| Ablativo | guruinetatik | guruinetik | guruinetatik |
| Partitivo | guruinik | - |
-
|
| Prolativo | guruintzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
editar- 1
- Glándula.
