harzhañ
Bretón editar
harzhañ | |
pronunciación (AFI) | /ˈhar.zã/ |
variantes | harzhal, harzhiñ |
Etimología editar
Verbo intransitivo editar
- 1
- Ladrar.
Conjugación editar
Formas no personales | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | harzhañ | |||||||
Participio presente |
o harzhañ | |||||||
Participio pasado | harzhet | |||||||
Formas personales | ||||||||
número | singular | plural | pasiva | |||||
persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª m | 3.ª f | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
Modo indicativo | ||||||||
Presente | harzhan | harzhez | harzh | harzh | harzhomp | harzhit | harzhont | harzher |
Pretérito imperfecto | harzhen | harzhes | harzhe | harzhe | harzhemp | harzhec'h | harzhent | harzhed |
Pretérito perfecto | harzhis | harzhjout | harzhas | harzhas | harzhjomp | harzhjoc'h | harzhjont | harzhjod |
Futuro | harzhin | harzhi | harzho | harzho | harzhimp | harzhot | harzhint | harzhor |
Modo condicional | ||||||||
Presente | harzhfen | harzhfes | harzhfe | harzhfe | harzhfemp | harzhfec'h | harzhfent | harzhfed |
Pretérito | harzhjen | harzhjes | harzhje | harzhje | harzhjemp | harzhjec'h | harzhjent | harzhjed |
Modo imperativo | ||||||||
Presente | harzh | harzhet | harzhet | harzhomp | harzhit | harzhent | ||
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo |
Información adicional editar
- Derivación: harzhadeg, harzhadenn, harzher, harzherezh, harzhour, harzhus.
- Morfología: harzh, -añ (desinencia verbal).
Referencias y notas editar
- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).