hiñeseis
hiñeseis | |
pronunciación (AFI) | [iˈɲe.sei̯s] |
silabación | hi-ñe-seis |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
variantes | hiñerais |
parónimos | hiñereis[1] |
rima | e.seis |
Forma verbal
editar- 1
- Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del pretérito imperfecto de subjuntivo de heñir o de hiñir.
Referencias y notas
editar- ↑ futuro del subjuntivo, desusado