hiems
Latín editar
hiems | |
pronunciación (AFI) | /ˈhi.ems/ |
variantes | hiemps |
rima | i.ems |
Etimología editar
Del protoitálico *χiem-, y este del protoindoeuropeo *ǵʰéiōm, *ǵʰiém-m, *ǵʰim-ós ("invierno"). Compárese el hitita 𒄀𒈠𒀭 (giman), el griego antiguo χεῖμα (kheima), el sánscrito हिम (himá), el avéstico gatha zimō y el avéstico clásico ziiā.1
Sustantivo femenino editar
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | hiems | hiemēs |
Vocativo | hiems | hiemēs |
Acusativo | hiemem | hiemēs |
Genitivo | hiemis | hiemum |
Dativo | hiemī | hiemibus |
Ablativo | hieme | hiemibus |
- 1
- Invierno.
- 3
- Frío.
Véase también editar
Referencias y notas editar
- ↑ de Vaan, Michiel (2008). Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages. Leiden: Brill. ISBN 978-90-04-16797-1.