hilkutxa
hilkutxa | |
septentrional (AFI) | [ɦil.ku.t͡ʃa] |
meridional (AFI) | [il.ku.t͡ʃa] |
Etimología
editarCompuesto de hil ("muerto") y kutxa ("caja")
Sustantivo inanimado
editarIndefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | hilkutxa | hilkutxa | hilkutxak |
Ergativo | hilkutxa | hilkutxa | hilkutxek |
Dativo | hilkutxari | hilkutxari | hilkutxei |
Genitivo | hilkutxaren | hilkutxaren | hilkutxen |
Comitativo | hilkutxarekin | hilkutxarekin | hilkutxekin |
Benefactivo | hilkutxarentzat | hilkutxarentzat | hilkutxentzat |
Causativo | hilkutxarengatik | hilkutxarengatik | hilkutxengatik |
Instrumental | hilkutxaz | hilkutxaz | hilkutxez |
Inesivo | hilkutxatan | hilkutxan | hilkutxetan |
Separativo | hilkutxatako | hilkutxako | hilkutxetako |
Adlativo | hilkutxatara | hilkutxara | hilkutxetara |
Adl. extremo | hilkutxataraino | hilkutxaraino | hilkutxetaraino |
Ac. adlativo | hilkutxatarantz | hilkutxarantz | hilkutxetarantz |
Adverbial | hilkutxatarako | hilkutxarako | hilkutxetarako |
Ablativo | hilkutxatatik | hilkutxatik | hilkutxetatik |
Partitivo | hilkutxarik | - |
-
|
Prolativo | hilkutxatzat | - |
-
|