ikasle
ikasle | |
pronunciación (AFI) | [i.kas̺.le̞] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | ikasle | ikaslea | ikasleak |
Ergativo | ikaslek | ikasleak | ikasleek |
Dativo | ikasleri | ikasleari | ikasleei |
Genitivo | ikasleren | ikaslearen | ikasleen |
Comitativo | ikaslerekin | ikaslearekin | ikasleekin |
Benefactivo | ikaslerentzat | ikaslearentzat | ikasleentzat |
Instrumental | ikaslez | ikasleaz | ikasleez |
Inesivo | ikaslerengan | ikaslearengan | ikasleengan |
Adlativo | ikaslerengana | ikaslearengana | ikasleengana |
Adl. extremo | ikaslerenganaino | ikaslearenganaino | ikasleenganaino |
Ac. adlativo | ikaslerenganantz | ikaslearenganantz | ikasleenganantz |
Adverbial | ikaslerenganako | ikaslearenganako | ikasleenganako |
Ablativo | ikaslerengandik | ikaslearengandik | ikasleengandik |
Partitivo | ikaslerik | - |
-
|
Prolativo | ikasletzat | - |
-
|
Etimología 1
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo animado
editar- 1 Educación
- Estudiante.
- Uso: úsase también como adjetivo