illa
Catalán
illa
- Pronunciación: [ 'i.ʎə ] (AFI)
Del latín insula
Sustantivo femeninoEditar
Singular | Plural |
---|---|
illa | illes |
- 1 Geografía.
- Isla
Véase tambiénEditar
Feroés
illa
- Pronunciación: [ ˈɪd.la ] (AFI)
De illur ("malo"), y este del nórdico antiguo illr
Verbo transitivoEditar
AdverbioEditar
Positivo | Comparativo | Superlativo |
---|---|---|
illa | verri | verst |
Gallego
illa
- Pronunciación: Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Del latín insula
Sustantivo femeninoEditar
Singular | Plural |
---|---|
illa | illas |
- 1 Geografía.
- Isla
Véase tambiénEditar
Interlingua
illa
- Pronunciación: Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Pronombre personalEditar
- 1
- Ella
Islandés
illa
- Pronunciación: [ ˈɪt.la ] (AFI)
De illur ("malo"), y este del nórdico antiguo illr
AdverbioEditar
Positivo | Comparativo | Superlativo |
---|---|---|
illa | verr | verst |
Latín
illa 1
- illa: [ ˈɪl.la ] (latín clásico, AFI)
Forma pronominalEditar
- 2
- Forma del nominativo plural neutro de ille.
- 3
- Forma del acusativo plural neutro de ille.
illā 2
- illa: [ ˈɪl.laː ] (latín clásico, AFI)
Forma pronominalEditar
- 1
- Forma del ablativo singular femenino de ille.
Occitano
illa
- Pronunciación: [ 'il.lo ] (AFI)
Del latín insula
Sustantivo femeninoEditar
Singular | Plural |
---|---|
illa | illas |
- 1 Geografía.
- Isla.
Véase tambiénEditar
Sueco
illa
- Pronunciación: Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Del sueco antiguo ilder ("malo"), y este del nórdico antiguo illr
AdverbioEditar
Positivo | Comparativo | Superlativo |
---|---|---|
illa | värre | värst |