indar
indar | |
pronunciación (AFI) | [ĩn̪.d̪ar] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | indar | indarra | indarrak |
Ergativo | indarrek | indarrak | indarrek |
Dativo | indarri | indarrari | indarrei |
Genitivo | indarren | indarraren | indarren |
Comitativo | indarrekin | indarrarekin | indarrekin |
Benefactivo | indarrentzat | indarrarentzat | indarrentzat |
Causativo | indarrengatik | indarrarengatik | indarrengatik |
Instrumental | indarrez | indarraz | indarrez |
Inesivo | indarretan | indarran | indarretan |
Separativo | indarretako | indarreko | indarretako |
Adlativo | indarretara | indarrera | indarretara |
Adl. extremo | indarretaraino | indarreraino | indarretaraino |
Ac. adlativo | indarretarantz | indarrerantz | indarretarantz |
Adverbial | indarretarako | indarrerako | indarretarako |
Ablativo | indarretatik | indarretik | indarretatik |
Partitivo | indarrik | - |
-
|
Prolativo | indartzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
editar- 1
- Fuerza