iruindar
iruindar | |
pronunciación (AFI) | [i.ɾũĩ̯n̪.d̪ar] |
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo De Iruina o Iruña, versión en euskera de "Pamplona".
Sustantivo
editarIndefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | iruindar | iruindarra | iruindarrak |
Ergativo | iruindarrek | iruindarrak | iruindarrek |
Dativo | iruindarri | iruindarrari | iruindarrei |
Genitivo | iruindarren | iruindarraren | iruindarren |
Comitativo | iruindarrekin | iruindarrarekin | iruindarrekin |
Benefactivo | iruindarrentzat | iruindarrarentzat | iruindarrentzat |
Instrumental | iruindarrez | iruindarraz | iruindarrez |
Inesivo | iruindarrengan | iruindarrarengan | iruindarrengan |
Adlativo | iruindarrengana | iruindarrarengana | iruindarrengana |
Adl. extremo | iruindarrenganaino | iruindarrarenganaino | iruindarrenganaino |
Ac. adlativo | iruindarrenganantz | iruindarrarenganantz | iruindarrenganantz |
Adverbial | iruindarrenganako | iruindarrarenganako | iruindarrenganako |
Ablativo | iruindarrengandik | iruindarrarengandik | iruindarrengandik |
Partitivo | iruindarrik | - |
-
|
Prolativo | iruindartzat | - |
-
|