izen
izen | |
pronunciación (AFI) | [i.s̻ẽ̞n] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | izen | izena | izenak |
Ergativo | izenek | izenak | izenek |
Dativo | izeni | izenari | izenei |
Genitivo | izenen | izenaren | izenen |
Comitativo | izenekin | izenarekin | izenekin |
Benefactivo | izenentzat | izenarentzat | izenentzat |
Causativo | izenengatik | izenarengatik | izenengatik |
Instrumental | izenez | izenaz | izenez |
Inesivo | izenetan | izenan | izenetan |
Separativo | izenetako | izeneko | izenetako |
Adlativo | izenetara | izenera | izenetara |
Adl. extremo | izenetaraino | izeneraino | izenetaraino |
Ac. adlativo | izenetarantz | izenerantz | izenetarantz |
Adverbial | izenetarako | izenerako | izenetarako |
Ablativo | izenetatik | izenetik | izenetatik |
Partitivo | izenik | - |
-
|
Prolativo | izentzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
editar- 1
- Nombre