kartzela
kartzela | |
pronunciación (AFI) | [kar.t͡s̻e̞.la] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | kartzela | kartzela | kartzelak |
Ergativo | kartzelak | kartzelak | kartzelek |
Dativo | kartzelari | kartzelari | kartzelei |
Genitivo | kartzelaren | kartzelaren | kartzelen |
Comitativo | kartzelarekin | kartzelarekin | kartzelekin |
Benefactivo | kartzelarentzat | kartzelarentzat | kartzelentzat |
Causativo | kartzelarengatik | kartzelarengatik | kartzelengatik |
Instrumental | kartzelaz | kartzelaz | kartzelez |
Inesivo | kartzelatan | kartzelan | kartzeletan |
Separativo | kartzelatako | kartzelako | kartzeletako |
Adlativo | kartzelatara | kartzelara | kartzeletara |
Adl. extremo | kartzelataraino | kartzelaraino | kartzeletaraino |
Ac. adlativo | kartzelatarantz | kartzelarantz | kartzeletarantz |
Adverbial | kartzelatarako | kartzelarako | kartzeletarako |
Ablativo | kartzelatatik | kartzelatik | kartzeletatik |
Partitivo | kartzelarik | - |
-
|
Prolativo | kartzelatzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
editar- 1
- Prisión, cárcel
- Sinónimos: espetxe, presondegi