lankide
lankide | |
pronunciación (AFI) | [lãŋ.ki.ð̞e̞] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | lankide | lankidea | lankideak |
Ergativo | lankidek | lankideak | lankideek |
Dativo | lankideri | lankideari | lankideei |
Genitivo | lankideren | lankidearen | lankideen |
Comitativo | lankiderekin | lankidearekin | lankideekin |
Benefactivo | lankiderentzat | lankidearentzat | lankideentzat |
Instrumental | lankidez | lankideaz | lankideez |
Inesivo | lankiderengan | lankidearengan | lankideengan |
Adlativo | lankiderengana | lankidearengana | lankideengana |
Adl. extremo | lankiderenganaino | lankidearenganaino | lankideenganaino |
Ac. adlativo | lankiderenganantz | lankidearenganantz | lankideenganantz |
Adverbial | lankiderenganako | lankidearenganako | lankideenganako |
Ablativo | lankiderengandik | lankidearengandik | lankideengandik |
Partitivo | lankiderik | - |
-
|
Prolativo | lankidetzat | - |
-
|
Etimología
editarCompuesto de lan ("compañero") y kide ("trabajo")