maledictio
LatínEditar
maledictiō | |
Clásico (AFI): | [ma.lɛˈdɪk.tɪ.oː] |
EtimologíaEditar
De maledīcō, -ere ("maldecir") y el sufijo -tiō, y aquel de male ("mal") y dīcō, -ere ("decir").[1]
Sustantivo femeninoEditar
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | maledictiō | maledictiōnēs |
Vocativo | maledictiō | maledictiōnēs |
Acusativo | maledictiōnem | maledictiōnēs |
Genitivo | maledictiōnis | maledictiōnum |
Dativo | maledictiōnī | maledictiōnibus |
Ablativo | maledictiōne | maledictiōnibus |
Información adicionalEditar
Descendientes de «maledictio» en otras lenguas: