ostadar
ostadar | |
pronunciación (AFI) | [o̞s̺.t̪a.ð̞ar] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | ostadar | ostadarra | ostadarrak |
Ergativo | ostadarrek | ostadarrak | ostadarrek |
Dativo | ostadarri | ostadarrari | ostadarrei |
Genitivo | ostadarren | ostadarraren | ostadarren |
Comitativo | ostadarrekin | ostadarrarekin | ostadarrekin |
Benefactivo | ostadarrentzat | ostadarrarentzat | ostadarrentzat |
Causativo | ostadarrengatik | ostadarrarengatik | ostadarrengatik |
Instrumental | ostadarrez | ostadarraz | ostadarrez |
Inesivo | ostadarretan | ostadarran | ostadarretan |
Separativo | ostadarretako | ostadarreko | ostadarretako |
Adlativo | ostadarretara | ostadarrera | ostadarretara |
Adl. extremo | ostadarretaraino | ostadarreraino | ostadarretaraino |
Ac. adlativo | ostadarretarantz | ostadarrerantz | ostadarretarantz |
Adverbial | ostadarretarako | ostadarrerako | ostadarretarako |
Ablativo | ostadarretatik | ostadarretik | ostadarretatik |
Partitivo | ostadarrik | - |
-
|
Prolativo | ostadartzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado
editar- 1
- Arcoíris
- Sinónimos: ortzadar, erromako zubi